Telefon dinleme kayıtlarımı açıklıyorum

Bizi dinlemişler arkadaşlar.  

Zaten dinlendiğimizi  tahmin ettiğimiz için 'DE' ekine gerek yok diye düşündüm.

Savcılar 13 yıl once gizlice yapılan telefon kayıtlarını Mehmet Ali Birand’a dinletip ‘Bunlar ne diye?’ sormuşlar. 

10 gün once ne konuştuğunuzu hatırlamazken savcılar 13 x 365= 4745 gün önce konuştuklarımızı soruyor.

Birand’ı aradım ‘Cüneyt seninle 32.Gün’e kimi çağıralım diye yaptığımız konuşmaları da dinlettiler’ diyor.

Sesi berbat, morali bozuk. Zaten yazmış ‘tecavüz gibi bir his’ diye..

Şöyle bir düşündüm 13 yıl önce ne konuşmuşuzdur diye!

Ne konuşacağız haber konuşmuşuzdur.

O hafta 32. Gün’e kimi çıkartalım diye birbirimize sormuşuzdur.

Sevgilimizle aşk konuşmuşuzdur.

Annemi özlediğimi söylemişimdir.

Ablamın oğlunun derdini çözmeye çalışmışımdır.

Arkadaşımla geyik muhabbeti çevirmişizdir.

Hokus pokus bir anda ortaya yıllar önce yapılan kayıtlar çıkıp birilerine atfedilerek ‘Bak bu adam seni dinlemiş şikayetçi misin?’ diye soruyorlar.

İşin daha da tuhafı kendi mahremine alenen tecavüz sayılan bu ses kayıtlarını dinleyen gazeteciler  ‘şikayetçi değilim’ diyor. 

Hanefi Avcı cezaevinden mektup yazıp “evimde müzik kasetlerinden başka bir şey yok” diyor.

Hatta bakıyorum Hanefi Avcı aleyhinde elini sakınmayan internet siteleri gazeteler bile olaya temkinli yaklaşıyor.

Kimseye bu senaryo inandırıcı gelmemiş anlayacağınız.

Deniz Baykal’ın kaseti çıktığında suçu Mustafa Sarıgül’e atan Önder Sav’ın o ucuz ve hafızalarımızdan asla silmeyeceğimiz iftira dolu basın toplantısına kim inandıysa, etkisi ne olduysa o kadar inandırıcı gözüküyor.

Şimdi bakalım bizim dosyadan başka ne kayıtlar çıkacak, ortama sızdırılacak.

Birand ‘Ben artık haber bültenlerimde bu kayıtlara yer vermeyeceğim’ diyor.

Biraz geç oldu ama bu da gazetecilik adına bir züğürt tesellisi olabilir hepimiz için!

Bu kayıtları kimin yaptığı elbette önemli. Ama kimin sakladığı da en az onun kadar önemli. Zira anlıyoruz ki her gazetecinin birilerinin elinde bir dosyası var.

4745 gün önce yaptığı bir konuşma kel alaka bir dosyanın içinde langadanak önünüze konabiliyor.

Özel hayatlar tarumar..!

Biz bunları konuşurken Abdullah Öcalan’da hücresine bir telefon istemiş. Kandille konuşacak ama bir de şartı var. ‘Kimse dinlemeyecek.’

Eğer çok görmezseniz ben de 20 yıllık bir gazeteci olarak dinlenmeyen bir telefon rica edebilir miyim?

Üstelik fena halde ciddiyim.