GÜNDEM

Uğur Dündar yazdı: Karaya vurmuş bir deniz yıldızını kurtarmanın tarifsiz sevinci!..

Sözcü yazarı Uğur Dündar, Ailevi Akdeniz Ateşi, Hemofili, Astım ve Kalp, ARA hastası oğlunun okutmak için çırpınan bir annenin sesini duyurdu. Yardımseverlerin ve okulun da desteği ile mucize gerçekleşti. Yazısında geçmişi hatırlatan Dündar sonrasında yaşanan gelişmeleri de okuyucuları ile paylaştı.

Uğur Dündar yazdı: Karaya vurmuş bir deniz yıldızını kurtarmanın tarifsiz sevinci!..

Oğlunu okutmak için çırpınan bir annenin çaresizliğini anlattığı yazısını bir kez daha okurlarına hatırlatan Sözcü yazarı Uğur Dündar, yardımseverlerin harekete geçtiğini ve okulun da desteğiyle bu öğrencinin hayata ve eğitime tutunmasının sağlandığını söyledi.

Dündar bugünkü yazında o annenin oğlunun yarı yıl karnesini ve teşekkür belgesini kendisine gönderdiğini belirterek şu ifadeleri kullandı:

Sizlere tüm ailenin ve sevgili oğlunun sonsuz teşekkürlerini iletmemi rica etmiş. Satırlarını “En büyük dileğim, benzer mucizelerin karaya vurmuş diğer deniz yıldızları için de gerçekleşmesi” diyerek bitirmiş…

Karaya vurmuş bir deniz yıldızını kurtarmanın tarifsiz sevinci!..

“Ben Münevver Yurdanur Bayır.

İstanbul Ümraniye'de yaşıyorum. KOAH hastası eşim bir şirkette güvenlik görevlisi olarak çalışıyordu ama 4 ay önce çıkarıldı. Oturduğumuz eve 1200 lira kira ödüyorum. Şu anda bize 84 yaşındaki babam yardım edip geçinmemizi sağlıyor…

★★★

43 yaşındayım ve yüzde 60 bedensel engelliyim. 16 yaşında bir oğlum var. O da FMF yani Ailevi Akdeniz Ateşi, Hemofili, Astım ve Kalp, ARA hastası.

Sınavlarda meslek lisesini kazandı. Ama orası oğlumun sağlığına uygun bir okul değildi. Tüm uğraşmalarıma rağmen naklini alamadım. Psikolojisi, dolayısıyla sağlığı bozuldu, atakları çoğaldı. Biz de tüm imkânlarımızı zorlayıp Ümraniye'deki Özel Kültür Anadolu Lisesi'ne kayıt ettirdik.

Oğlum sevilen ve çok başarılı bir öğrenci. Okulda hastalığı ile yakından ilgileniyorlar. Atakları başladığında hemen bize haber verip, hastaneye götürüyorlar.

Geçen sene bir yerde geçici olarak çalıştım ve eşimle birlikte ite kaka okul parasını ödedik.

★★★

Bu sene için devletin teşvik kredisine başvurduk ve Allah'a şükür çıktı. Fakat okul, bu parayı sene sonu alacaklarını ve nisan ayına kadar ödemeye devam etmemiz gerektiğini söyledi. Ben elimden geldiğince her yeri aradım ama şirketler özel okulda okuyan öğrencilere burs vermediklerini söylediler.

Bizim nasıl bir mecburiyet karşısında özel okula verdiğimizi bilseler, böyle konuşmazlardı ama bilmiyorlar ki!…


Okul açıldığından beri her ay ödememiz gereken 1000'er lirayı, şu ana kadar ödeyemedik. Okuldan arayıp uyarıda bulundular. Bize bu ayın 14'üne (Temmuz-2019) kadar süre verdiler. Uğraştık, didindik ama yine de parayı bulamadık. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Oğlumuza hiçbir şey söyleyemedim. Zar zor yol parasını verebiliyorum. Elim kolum bağlı…

Size bir anne olarak, bu başarılı öğrencinin okumasına yardım edecek, en azından ödeyemediğimiz parayı okula verebilecek bir hayırsever bulmanız için yalvarıyorum. Allah rızası için. Ayrıca o hayırsever parayı bize vermesin, okula yatırsın.

Sizin ne kadar büyük vicdan sahibi bir hayırsever olduğunuzu biliyor ve güveniyorum. Oğlum okumak, avukat olmak istiyor. Bu yaşıma kadar devletten ve kimseden yardım istemedim. Ama anne olunca mecbur kalınıyormuş.

Yalvarıyorum size, ALLAH rızası için yakarışımı duyun. Yazdıklarıma inanmanız için okulun eşime gönderdiği mesajı da yolluyorum:

‘Sayın Enis Bayır,

07.06.2019 tarihi itibari ile 3026,50 (Üç bin yirmialtı lira, elli kuruş) TL gecikmiş borcunuz bulunmaktadır.  Ödemenizi Ümraniye-2 Şubesi, muhasebe servisine yapabilirsiniz…'

Bu meblağ tabii o tarih için geçerliydi. Şimdi ne kadar oldu bilemiyorum. Oğlum Özel Ümraniye Kültür Anadolu Lisesi öğrencisidir. Okul ile görüşüp, yazdıklarımı doğrulatabilirsiniz.

Tekrar yalvarıyor, son bir umutla güzel haberinizi bekliyorum. Size oğlumun resmini de gönderiyorum. (Fotoğraf bende saklı-U.D.)

★★★

Sevgili okurlarım,

Güzel bir temmuz sabahı, Çeşme'nin uçsuz bucaksız maviliklerine bakarak bu satırları yazarken, kıyıya vurmuş deniz  yıldızlarından birini tekrar suya atıp, ona hayat verebileceğimizi hayal ettim.

Neden olmasın?

Bütün mucizelerin mümkün olduğunu söyleyen bizler değil miyiz?..”

★★★

Okuduğunuz satırları 27 Temmuz 2019 tarihli köşemden özetleyerek alıntıladım.

O sımsıcak yaz sabahı, iyi kalpli, yardımsever okurlarımın müşfik elleri, tahmin ettiğim gibi peşpeşe, karaya vurmuş deniz yıldızına uzandı.

Ve okulun da desteğiyle, hep birlikte tekrar denize atıldı…

Böylece yeniden hayata ve eğitimine tutunması sağlandı.

★★★

Geçen gün annesi Münevver Bayır ilk yarı karnesini ve teşekkür belgesini göndermiş.

Sizlere tüm ailenin ve sevgili oğlunun sonsuz teşekkürlerini iletmemi rica etmiş.

Satırlarını “En büyük dileğim, benzer mucizelerin karaya vurmuş diğer deniz yıldızları için de gerçekleşmesi” diyerek bitirmiş…

ÇOK OKUNANLAR
Yorumlar