İbrahim Karagül kazandı...

İbrahim Karagül’ün dünkü Yeni Şafak’ta “16 Nisan Cephesi: Bir hazırlık mı var? Gerekirse Şam’la masaya oturulur..” başlığı altında yayımlanan makalesi:
Baştan sona “gerçekçi”…
Baştan sona “sorumluluk sahibi”…
Baştan sona “tahrikten uzak, akılcı” bir yazıydı…
*
Ve…
Hem meslektaşlarına ders…
Hem bütün siyasetçilere dostça bir “uyarı” niteliğindeydi…
*
Çünkü…
Ve eğer…
Yönettiğiniz kurum şahsi şirketiniz değil de Devlet ise…
Ve eğer…
Daha önce verdiğiniz ve uyguladığınız bir karar kişisel gururunuzu kıracak…
Ama…
Yönettiğiniz devletin ve halkın geleceğin kurtaracaksa…
Kırılsın varsın gururunuz…
*
Bazen geri çekilmek…
Savaşarak kaybetmekten evlâdır…
Hem toparlanmaya vaktiniz olur…
Hem de…
Savaşırken düşmanın tüm değerlerinizi yok etme ihtimalini yok eder…
*
Devletler ne zaman kaybetmişlerse…
Bilin ki…
Arka plânında yatan tek sebep:
Kaybeden ülkeyi yönetenlerin korumak veya kurtarmak istedikleri onurları yüzündendir…
*
Cardinal de Retz; sadece zayıf insanların ne zaman teslim olmayı bilemeyeceklerini söylemişti…
*
Mezkûr yazısını beğenerek ve takdirle okuduğumuz İbrahim Karagül kazandı…