Eyüp Can'a göre 'köşe yazarlığı öldü'

GAZETECİLER.COM - Eyüp Can Radikal'in Referans ile birleştirilmesi kararından sorna gazetede köşe yazarlarının muhabirler gibi ve muhabirlerle beraber saha inmeleri gerektiğinin altını çizmiş, bu fikri de "Radikal'de devrim" olarak tanımlamıştı. Bugün, Hürriyet gazetesindeki köşe yazısında, köşe yazarlığının ölümünü ilan eden Eyüp Can, Ertuğrul Özkök'ün dün kaleme aldığı yazısından yola çıkarak ilginç önermeler ortaya attı.

İşte Eyüp Can'ın "Köşe yazarı öldü, yaşasın sokak yazarı" başlıklı yazısından çarpıcı bölümler:

"Türkiye'de ihracatın yarıdan fazlası AB ülkelerine. Otomotivden elektroniğe, tekstilden hazır giyime birçok alanda Avrupa ile rekabet edebilen bir ekonomimiz var. Fakat söz konusu olan sanat, edebiyat ve medya olduğunda Avrupa pazarında o kadar da başarılı değiliz.
Bunun bir sebebi dil bariyeri. Diğeri yenilikten uzak olma ve markalaşamama.
Ama bakın artık her iki bariyerde kısmen aşılıyor.

TÜRKİYE'DE KÖŞE YAZARLIĞI MASA BAŞINDA AHKAM KESMEK

Değişimi doğru okuyan, dünyaya açık Türk yazarlar ve sanatçılar önemli başarılara imza atıyor. Fakat söz konusu meslek köşe yazarlığı ise ben bu konuda Özkök kadar iyimser değilim.
Çünkü Türkiye'de köşe yazarlığı Özkök'ün onca çabasına rağmen hala büyük ölçüde ucuz polemik ve masa başından ahkâm kesmeye dayalı.

GELECEK 10 YILDA KÖŞE YAZARLIĞI NASIL DEĞİŞECEK?

(...) Dijital medyada yaşanan devrimden sonra haber her yerde. Elbette gazetelerin ihtiyacı olan haberin ötesi.  Ama o öte; bozuk bir plak gibi aynı şarkıyı çalıp durmak mı? Hayata sadece kendi penceresinden bakmak mı? Eğer 'köşe yazarlarının önemi artacak' diyorsak işe 'gelecek 10 yılda nasıl bir köşe yazarlığı? ' sorusuyla başlamamız gerekiyor.
Belki de tanımından başlayarak.

KÖŞENİN İÇİNE SIKIŞMAYACAK KADAR KÖŞELİ

(...) Konvansiyonel gazetecilik ölürken konvansiyonel köşe yazarlığının yaşaması mümkün mü? Değil...
Çünkü insanlar hangi dünya görüşüne sahip olurlarsa olsunlar, masa başından ya da Tanrı katından değil hayatın içinden konuşan yazarları okuyor. Teori ile pratiği birleştiren, tüm arızasıyla insana dokunan, hikâyesi olan yazıları tercih ediyor. Şaşırtan, bilgilendiren, düşündürten, sorgulayan, kızdıran ama illa ki keyifle okunan yazılar bunlar. Bir köşenin içine sıkışıp kalamayacak kadar çok köşeli. Köşede durup bekleyemeyecek kadar sokağın içinde... Köşenin değil, hayatın sokağın yazarı."