Yuh be... yuh yuh yuh!

Türkiye’de okuyacağım, bilgi alacağım, aynı şeyleri düşünmesem de saygı duyacağım “Yazar” sayısı iki elin parmakları kadar ya var ya yoktur… Çünkü...

İşim gerektirmese Türkiye’de okuyacağım, bilgi alacağım, aynı şeyleri düşünmesem de saygı duyacağım “Yazar” sayısı iki elin parmakları kadar ya var ya yoktur…

*

Neden?..

Çünkü…

Çok az sayıda yazar okurlarını bilgi sahibi yapıyor.

Diğerleri ise ezberledikleri küfürlerin “fikir” olduğunu zannediyorlar.

Haliyle de…

Yeni bilgiler kafalarına girmesin diye “bilgi geçirmez miğfer” giyiyorlar…

“RAKİP” DEĞİL “DÜŞMAN”

Bugün yine baktım da…
Hemen herkes (Çok az yazar hariç.) birbirine hakaret ediyor…
Küfrediyor…

*

Kendine “rakip” değil de “düşman” gördüğü bir yazarı aşağılıyor…
Hatta…
O yazarı itibarsızlaştırmak için “iftira” atmaktan bile utanmıyor…

*

Birinci ve İkinci Dünya Savaşları neden o kadar uzun sürdü hiç düşündünüz mü?..

Söyleyeyim…
Her iki savaş da medyanın yeni palazlandığı, medyanın gücünün yeni farkına varıldığı dönemlere rastladı da ondan…

*

Almanlar cepheye muhabir gönderirken, kendi istediklerinin haber olarak yayımlanması şartını getirmişlerdi.

İngilizler de elbette kendi muhabirlerini gönderip, savaşın seyrini kendi pencerelerden görüldüğü şekilde haberleştiriyorlardı…

BELKİ DE KÜFÜRLEŞMİŞLERDİ…

Daha önceki savaşlarda sokaklarda tek bir halk savaşın lehinde ya da aleyhinde yürüyüş yapmazken…

Birinci ve İkinci Dünya savaşları öncesinde ve sırasında medyanın kışkırttığı, tahrik ettiği bilhassa üniversite öğrencileri meydanlarda savaş çığırtkanlığı yapıyorlardı…

*

Her iki savaşta 125 milyon insan öldü…
İşin en acı ve garip yanı şuydu…
Birbirlerini öldüren o insanlar daha önceleri hayatlarında bir kere bile birbirlerini görmemişler, birbirlerine kötü bir söz etmemişlerdi.

*

Oysa savaşan ülkelerin bütün siyasetçileri birbirlerini tanıyorlardı.

Daha önceleri en bir kez karşılaşmış, konuşmuşlar ve belki de küfürleşmişlerdi…

*

Ama…

Birbirlerine düşman olan o siyasi liderlerin karşılıklı öfkeleri yüzünden, birbirine asla düşman olmayan belki de tanışsalar birbirleriyle çok iyi dost olabilecek o 125 milyon insan birbirlerini öldürmüşlerdi…

YUH YUH YUH!...

Şu anda medyamızda olan bitene bakıyorum da…
Yahu arkadaş…
Cephede birbirlerini hiç tanımayan…
Birbirlerine kişisel husumetleri olmayan gençler savaşıyor…

Ama…

*

Gazeteci/Yazar milleti o gençleri unutmuş, belki de en az bir kere karşılıklı oturup sohbet etmişlikleri olduğu halde köşelerinde birbirlerine karakter tecavüzü yapıyorlar…

Yuh be…

Yuh yuh yuh!...