Alkışlar Uğur Dündar -Yılmaz Özdil için...

Haftaya, daha önce izlemediğim TV programlarını, izleyen başkalarının tavsiyeleri veya programdan söz etmeleri üzerine bu “takdir” köşelerine taşıyarak başladım.
*
Nagehan Alçı, Halk TV’de Uğur Düdar ve Yılmaz Özdil’i izledikten sonra  “Bravo Yılmaz Özdil bravo Uğur Dündar” başlığı altında bir yazı yazıyor…
*
Alçı’nın siyasi olarak tam da karşı karşıya durduğu iki gazeteciye “bravo” deyiş sebebi hem haklı, hem doğru hem de gerçekçi…
*
Enis Berberoğlu’nun “casus” olduğu, “Devlet Sırrını ifşa” ettiği suçlamasıyla 25 yıla mahkûm edildiği günden beri bu mahkumiyeti “casusluk” ya da “savaş suçu” olarak gösterenleri eleştiriyorum…
*
İşin ilginç tarafı…
Berberoğlu’nun “casusluk” yaptığı için mahkûm olduğunu söyleyenler hem muhalefetin hem de iktidarın kimi “azgınları”…
*
Bu azgınlardan “muhalif” olanlar daha da ileri gidiyor…
“Uluslararası yargı bir gün Türkiye’ye gelecek ve Tayyip Erdoğan’ı alıp kulağından tuttuğu gibi Lahey’de hapse atacak”  diyor…
*
Öncelikle böyle bir şey olamayacağını zira Türkiye Cumhuriyeti’nin Roma Tüzüğünde “taraf” olmadığını daha önce de yazdım…
*
Kaldı ki…
“Taraf” bile olsa…
Bir siyasetçinin veya gazetecinin ya da yurttaşın; kendi ülkesinin cumhurbaşkanı için böyle bir dil kullanması ahlâki değil…
*
Nagehan Alçı, izlediği programda Türkiye’nin “en tanınmış, en etkili” iki muhalifinin bu ahlak dışı söyleme karşı duruşlarını komplekse kapılmadan takdir ediyor.
*
Ben de izlemediğim bir program olmasına rağmen, Alçı’nın yazdıklarından hareketle Uğur Dündar ve Yılmaz Özdil’i alkışlıyorum…