Yıldıray Oğur'dan Ahmet Altan'a çok sert yanıt

GAZETECİLER.COM - Taraf gazetesindeki kavga büyüyerek sürüyor. Genel Yayın Yönetmeni Ahmet Altan'ın dün yazısında "zekâya, zarafete, saygıya, terbiyeye uygun değil" diyerek eleştirdiği Yıldıray Oğur'dan genel yayın yönetmenine cevap geldi.

Üzgünüm, ben hâlâ o ışığı görüyorum başlıklı köşe yazısında Oğur,  Ahmet Altan'ın "demokrasi olmadan Kürt sorunu nasıl çözülecek bana anlatın" sözlerine uzun bir yanıt verirken "Köşe yazarlığı baba mesleğim değil" dedi ve ekledi: "Gözüne gözlük demenin hakeme "kof kabadayı" diye bağırmaktan daha düzeyli ve zekice olduğu kesin."

İşte Yıldıray Oğur'un bugün köşesinde yayınlanan yazısından çarpıcı bölümler:

AHMET ALTAN YILDIRAY OĞUR İÇİN NE YAZMIŞTI? "Gazeteciliğe ve köşe yazarlığına bu gazetede başlamış, beş yıl bu gazetenin yazıişlerinde çalışmış Yıldıray Oğur, yazısını demokratların “gözüne gözlük” önererek bitirmenin zekâya, zarafete, saygıya, terbiyeye uygun olup olmadığını bile sorgulayamaz hâle geldiyse, bizim de artık meselelerimizi açıkça ve net tartışmamız gerekiyor demektir." AHMET ALTAN'IN YAZISININ TAMAMINI BURADAN OKUYABİLİRSİNİZ

ÖCALAN'I ASARIM DEDİĞİ AKŞAM MUHTEMELEN...

2007'de bütün Türkiye'yi "Kurban olam ayına yıldızına" afişleriyle donatmıştı mesela. Sonradan öğrendik ki Ali Taran'ın kapısı çalındığı günlerde, PKK liderleriyle de Oslo görüşmeleri başlamıştı herhalde. Peki, "Hakkâri'de çocuklara, kadınlara da polis müdahale eder" minvalinde söylediği skandal sözlerden bir süre sonra kim inanır İmralı'yla görüşmelerin başlayacağına?

"Ben olsam Öcalan'ı asardım" dediği akşam, muhtemelen Öcalan'la barış konseyinde anlaşılmıştı.

SEÇMELİ KÜRTÇE DERSE BİLE HAYIR DEMİŞTİ AMA...

Genel yayın yönetmenlerinin katıldığı bir iftarda Almanya örneğini vererek ısrarla sorduğum anadilde eğitim sorularıma cevap verirken Kürtçe seçmeli derse bile hayır dediğini hatırlıyorum.

BELKİ DE İÇ SAVAŞI BİTİRMEK İÇİN DEMOKRAT OLMAYA GEREK YOKTUR

1993'ün kasımında da John Major da birkaç gün önce balıkçı dükkânı havaya uçurup dokuz sivili öldürmüş IRA ile görüşmeler yürütülüp yürütülmediğini sorgulayan Avam Kamarası'nın karşısına geçip şöyle demişti:

Bay Adams'la ve İrlanda Cumhuriyetçi Ordusu'yla oturup konuşmak mı? Bunun düşüncesi bile midemi bulandırıyor!

Birkaç ay sonra hükümetin IRA ile uzun süredir görüşmekte olduğu ortaya çıktı. Adı bile unutulmuş Major, İngiliz tarihinin en ilerici ve demokrat başbakanı değildi.

Belki de ülkesindeki iç savaşı bitirmek, etnik sorunu çözmek için ille de demokrat, hoşgörülü bir lidere ve tam demokrasiye ihtiyaç yoktur?

(...) Ya demokrasiyle, demokrat liderle barış arasında doğrudan bir ilişki olsaydı, dünyanın en demokratik anayasasını yapıp, tüm faşizan yüklerinden kurtulan İspanya'nın bir Bask sorunu kalır mıydı?

Öyle olsa, 1998'de Öcalan, yarı-askerî bir rejimle yönetilen Türkiye ile anlaşıp, silahlı mücadeleye son kararını verir miydi? Kürt bile diyemeyen bir devlete güvenip, gerillalarını sınırdışına çeker miydi?  Partisinin adını değiştirir miydi?

BARIŞ İÇİN SANDIKTAN DEMOKRAT İKTİDAR ÇIKSIN DİYE Mİ BEKLEYELİM

Evet demokratikleşme barışı sağlamlaştırır, kalıcılaştırır. Ama barışın önüne daha uzun yıllar alacak tam bir demokratikleşme hedefini koymanın, bu sorunu çözmek için sandıktan demokrat bir başbakanın, Yeşiller-EDP iktidarının çıkmasını beklemenin her gün kan akan meselenin çözümünden kaçmaktan başka bir anlamı yok.

Kabul etmesi zor. Ama Kürt sorununu hayallerimizdeki o Norveçli sosyal demokrat başbakan çözmeyecek. Bu sorunu halkın en az yarısının desteğini almış, her gün cenazeler gelirken İmralı ile yine görüşürüz dediğinde bile Türklerin güven duyduğu güçlü bir lider çözecek.

SORUNU O EMNİYET MÜDÜRÜNÜ GÖREVDEN ALMAYAN BAŞBAKAN ÇÖZEBİLİR

Bu sorunu ölen PKK'lılar için ağlıyorum diyen bir başbakan da çözemez.. Ama bu sorunu "ölen PKK'lılar için ağlıyorum" diyen bir Emniyet müdürünü özel kararnameyle Diyarbakır'a atayan, demokrat olma ihtimali pek sevilen Kılıçdaroğlu'nun, Bahçeli'nin ihanet nidalı mahalle baskısına gelmesine rağmen o müdürü görevden almayan bir başbakan çözebilir.

Kürt sorununu ancak grup başkanvekilleri, Başbakan yardımcısı, milletvekilleri, medyası o Emniyet müdürünün arkasında duran merkez bir parti çözebilir.

Bu sorunu ancak, o Emniyet müdürünün de parçası olduğu dindar geniş halk yığınlarının rızası çözebilir. Leyla Zana'nın, evlat acısı yaşarken Sırrı Sakık'ın gördüğü ışık da buydu. Ancak AK Parti gibi toplumun yarısının desteği arkasında olan bir parti ve Erdoğan gibi geniş kitleleri elinde turan bir lider bu sorunu çözebilir.

(...) Ama önce Leyla Zana'nın hatta Öcalan'ın ve büyük halk yığınlarının gördüğü barış ışığını görmek gerekir. Uzun yıllar sonra göründü o ışık çünkü. Bir daha gelir mi belli olmaz. Kaybetmemeliyiz. Büyütmeliyiz. O ışık biz uzaklaştıkça küçülüyor, yaklaştıkça büyüyor çünkü. Bu hangi göz hastalığına delalet eder bilmiyorum. Kaç numara gözlük gerekir onu da.

"GÖZÜNE GÖZLÜK", "KOF KABADAYI"DAN DAHA ZEKİCE

"Gözüne gözlük" yeşil sahalarda görmek istediğimiz hareketler bahsinde, eski İstanbul beyefendilerinin tribünlerden hakeme söyledikleri en ağır söz olarak anlatılır. Hakeme "kof kabadayı" diye bağırmaktan daha düzeyli ve zekice olduğu kesin.

34 yaşındayım. Gazeteciliğe Nadir Nadi'nin Cumhuriyet'inde başlamadığım için özür dilemeyeceğim. Köşe yazarlığı baba mesleğim değil.

Bundan beş yıl önce Taraf'ta yazmak ve çalışmak için davet aldığımda mühim olmayan bir master öğrencisi ve aktivisttim. Eğer o daveti hiç almasaydım da Taraf'ın yaptıkları sonsuza kadar sıradan bir vatandaş olarak minnettar kalmama yeterdi. Kimseyi kırmak istemem. Ama bu gazetenin ekranlarına bakmaktan kaybettiğim keskin Rizeli gözlerim şimdi bana oyunlar oynasa da o ışığı görüyorum. Ve kimsenin hatırı için de görmüyorum demeyeceğim.