Emre Uslu için...
Bir baba hayal edin ki; yaptığı "tek kötülük" bile özünde bir "iyilik", bir "adamlık"...
Babacığımı ebedi ülkesine yolcu edişimizin üzerinden 16 yıl dört ay geçti...
O günlerde AKŞAM'da yazıyordum...
Merhumu, ibadetinde, saygısında ve sevgisinde kusur etmediği Allah'ın koynuna bıraktığımızın ertesi günü ben de bir şeyler yazdım beynimin ve kalbimin el verdiğince...
Sevenlerine ve beni sevenlere göre iyi bir yazıydı...
Ama itiraf ediyorum...
Emre Uslu'nun bugünkü Taraf'ta başlığı altında yayımlanan makalesini okuduktan sonra kendimin hiçbir şey yazmadığıma karar verdim...
Muhteşem bir "Babaya veda" yazısıydı Uslu’nun makalesi...
Mükemmel bir kadirşinaslık, fevkalâde bir sadakatti...
Bir baba hayal edin ki; yaptığı "tek kötülük" bile özünde bir "iyilik", bir "adamlık"...
Zira...
"Başka köyün cami imamından bir tek Kanada kavağı fidesi çalmış..."
“Çalmış” da ne yapmış?..
Satıp savmış mı?..
Hayır...
Getirip kendi tarlasına dikmiş...
Keşke her "kötülük" öyle olsa...
Uzatmayayım...
Emre Uslu’ya "başın sağ olsun" derken bu güzel yazısı nedeniyle kendisini de tebrik ederek alkışlıyorum…
